Door op een natuurlijke manier de omstandigheden van een bos na te bootsen kunnen we vele jaren besparen met het creëren van een secundair bos. De grote diversiteit aan bomen en planten groeien nu eenmaal in de schaduw van de eerste pioniers die de volle zon wel verdragen. Met deze pioniers kunnen we snel en veel CO2 uit de atmosfeer halen, zelfs in de eerste jaren na de aanplant. In de eerste jaren zal ook extra toezicht gehouden worden op de ontwikkeling van deze geplante pioniers, echter al snel neemt de natuur zijn loop en hoeft bijna niet meer ingegrepen te worden. Totdat er zoveel schaduw is ontstaan dat er extra licht nodig is voor de wilde regeneratie op de grond, een uitdunning volgt waarna er een ware explosie van leven plaatsvind door de soorten die om het licht gaan strijden.

Tijdens dit hele proces kunnen we de opgeslagen CO2 meten, er is de mogelijkheid om zelfs een ISO gecertificeerde controle te laten doen om zo te voldoen aan de richtlijnen van internationale verhandelaars zoals The Gold Standard en Verra.

Wat doen we ?

In de jaren 80 zijn grote stukken land ontbost, ook op minder geschikte plekken. En door strengere regelgeving vandaag de dag, met name gericht op het beperken van chemicaliën, in of nabij een nationaal park maakt economische activiteit op deze plekken nu minder interessant. Maar ook het achterblijven van voorzieningen (o.a. scholen, stroom, internet en gsm signaal) zorgt ervoor dat mensen de wens hebben om naar stedelijk gebied te trekken waar deze voorzieningen wel zijn.

We willen iedereen meer betrekken bij de emissie-compensatie, en we willen ook dat je zelf verantwoordelijk kan zijn voor het succes ervan. Het tastbaar maken van je eigen negatieve voetafdruk.

Ontbossing gaat een stuk sneller als herbebossing, maar onderschat de kracht van moeder natuur niet, mits goed gebruikt. Op de juiste manier en in de juiste volgorde bomen aanplanten helpt arme gronden van monoculturen weer om te zetten in rijke gronden vol met micro-organismes, de basis voor ieder bos. Door schaduw en organisch materiaal te ‘kweken’ met snelgroeiende soorten ontstaat er in de luwte van deze kolonisten de ideale omstandigheid voor langzamer groeiende woudreuzen om zich te ontwikkelen. Op deze wijze kunnen we op een natuurlijke manier de ontwikkeling van het bos een vliegende start geven en jaren besparen. Het aanplanten van bossen tegen al reeds bestaande en beschermde natuur heeft als grote voordeel dat de bestaande natuur meehelpt aan het verspreiden van talloze extra soorten. Zaden in bijvoorbeeld vogelpoep of met de wind vinden zo makkelijker hun weg naar het nieuwe Klimaatbos.

Beheer

Om te herbebossen zijn percelen nodig die geen bos bevatten, deze zijn doorgaans in particuliere eigendom en er wordt bijna altijd een economische activiteit verricht. Om de impact van een herbebossing op de lokale bevolking zo laag mogelijk te houden richten we ons uitsluitend op beschermd gebied. Het Costaricaanse ministerie van natuur en milieu (MINAE) heeft voor deze gebieden ook een strengere regelgeving dan in het rest van het land. Dit is omdat in deze gebieden, zoals ze het zelf zo mooi zeggen: men alle vormen van leven duurzaam beheert en behoud voor de huidige en toekomstige generaties.

In Costa Rica kennen we een helder en gerespecteerd kadaster net zoals we die in Nederland kennen. Met nauwkeurige kadastrale kaarten die door het register worden gecontroleerd en deze is daarmee verantwoordelijk voor de kwalificatie en registratie van de landmeetkundige plannen.

Zo kan men met een gerust hart in een perceel investeren en een herbebossing starten om zo op eigen grond je eigen emissies te compenseren. En op deze manier kunnen de bomen gegarandeerd blijven groeien voor het doel dat we met z’n alle voor ogen hebben. Zolang we bomen planten op andermans grond is deze garantie er niet en gaan economische belangen maar al te vaak voor.